Misbruik maken

Waarom zou je misbruik van iemand maken? Waarschijnlijk omdat je er dan iets voor jezelf aan overhoudt. Je denkt dus niet aan de ander, je denkt aan jezelf. Waarom zou je misbruik van iemand maken en diegene vervolgens ook nog eens verwijten dat hij of zij niet goed genoeg zijn best heeft gedaan? Het eerste deel is duidelijk: je houdt er zelf iets aan over. Maar dat tweede deel, dat verwijt, dat begrijp ik niet. Als degene die misbruikt wordt eindelijk zegt dat het genoeg is, heb je dan het recht om ook nog eens te zeggen dat hij het niet goed doet of heeft gedaan? Nee, dat denk ik niet. Maar het begint natuurlijk al bij het punt dat je ook geen recht hebt om misbruik van iemand te maken. Deze mensen, die dit wel doen, zullen zich dan ook bij het laatste niet schuldig voelen, neem ik aan. Ben ik dan echt zo naïef om te denken dat niemand misbruik van mij maakt? Op heel veel fronten niet, maar blijkbaar op sommige fronten wel. Want het is gebeurd, iemand heeft 4,5 jaar lang misbruik van mij gemaakt en vervolgens krijg ik alleen verwijten dat ik het niet goed heb gedaan. Hoe ga ik daar dan mee om? Ik kan zeggen, het is een levensles. Maar is dat eerlijk? Er zullen nl. nog veel meer kinderen in mijn toekomst komen, dan ik in het verleden al heb gehad. En al die kinderen hebben ouders. En moeten al die kinderen en al die ouders dan de dupe worden van deze ouder? Ik denk dat dát niet eerlijk is. Als ik het als levensles zou beschouwen, zou ik nl. voortaan altijd in mijn achterhoofd houden dat degene die voor me staat, wie dat dan ook is, misbruik van me zou kunnen maken. 4,5 Jaar geleden wist ik immers ook niet dat er misbruik van me werd gemaakt, dus dat zal in elk geval zo zijn. Ik weet het niet, wanneer het gebeurt, dat merk je pas achteraf. Maar dat betekent dat ik minder vertrouwen heb in die kinderen en hun ouders, en ook dat er een soort van scherm om mij heen komt, om mij te beschermen tegen deze pijn. Maar juist die kinderen waarmee ik wil werken, hebben mijn volle vertrouwen en openheid nodig. Dat is nou juist waarom ik zo goed hierin ben. Dit betekent automatisch ook dat ik kwetsbaar ben, maar als dat nodig is, om deze kinderen te helpen, heb ik dat daar wel voor over. En nu zou één ouder dat zomaar veranderen? Dat is natuurlijk te gek voor woorden. Er zijn al een aantal kinderen de dupe van dit misbruik geworden, de afgelopen jaren (en dat spijt me heel erg!), dus dan moet dat hier ook stoppen. Ik vind niet dat deze ene ouder het voor de rest van de kinderen, die ik in mijn leven tegen zal komen, moet kunnen verpesten. Dit betekent helaas wel dat dit niet de laatste keer is dat ik in een situatie als deze ga komen. Ik zal eerst, net als nu, denken dat er gebruik wordt gemaakt van mijn kennis en expertise, maar daadwerkelijk wordt dit helemaal niet gewaardeerd en wordt er juist misbruik van mij gemaakt. Maar dat moet ik er dan maar voor over hebben. Al die andere kinderen mogen immers niet de dupe worden van die enkelen die wel op zo’n manier handelen. Dus ik ga het anders doen. Ik ga dit niet in z’n geheel als levensles zien. Ik ga het grotendeels vergeten. Op één ding na: de manier waarop ik ermee om ben gegaan. Wat dat is natuurlijk wel een levensles. De manier waarop ik hiermee om ben gegaan, dáár ben ik trots op. Ik ben ervan overtuigd dat dit de goede manier is geweest. En dat is dus wat ik ga onthouden. Hoe ik ermee om ben gegaan. Ik ga ook onthouden dat ik hier heel veel steun in heb gehad, als in dat mensen het met mij eens waren en zeggen dat ze waarschijnlijk precies hetzelfde hadden gedaan. De rest ga ik vergeten. Zij is het nl. niet waard, al die andere kinderen zijn veel belangrijker dan haar. Ik weet voortaan hoe ik in een situatie als deze moet handelen. En dát is mijn les, mijn enige les. En daarmee sluit ik het af.