top of page

Tijdelijk afscheid

Nog 24 uur, dan is het zover… Dan zit ik in het vliegtuig naar Oeganda, waar ik 3 maanden zal blijven. Ik ga daar werken bij een organisatie voor straatkinderen. Ze geven deze kinderen eten, psychische hulp en onderwijs. Mijn taak is het de leerkrachten te begeleiden en zo hopelijk het onderwijs te verbeteren.

Tot een paar dagen geleden viel het nog redelijk mee met de angst en paniek, maar nu begint het toch wel te komen. Die laatste paar dagen voor een reis vind ik altijd verschrikkelijk en nu is het helemaal erg omdat ik zolang wegga. Ik ben als de dood dat ik iets belangrijks vergeet, of mee te nemen, of hier te regelen. Uiteindelijk zal het allemaal wel loslopen, maar wat mij betreft mag het zo snel mogelijk zondag zijn!

Mijn taken voor de Stichting heb ik tijdelijk overgedragen aan Renée Brunt en Annet Heijerman. Ik ben ervan overtuigd dat zij het geweldig gaan doen en dat ze mij zeker niet nodig gaan hebben. Maar ja, die controledrang, dat vind ik echt verschrikkelijk. Zeker nu met Tourette on Tour, waar ik in het beginstadium actief aan heb meegewerkt. Ik vind de werking van de sociale media super interessant en ik heb ervan genoten om mee te twitteren tijdens Levenslang met Dwang, maar nu moet ik dat dus helemaal missen en dat terwijl het nu echt over Tourette gaat! Ik had graag wat dingen uitgeprobeerd en ervoor willen zorgen dat we nog meer aandacht kregen dat we nu al zullen krijgen, maar dat gaat helaas niet lukken. Ik MOET het loslaten en het aan Annet en Renée laten, die het overigens ook super zullen doen. Maar, damn, dat is moeilijk! Hopelijk wordt dat wat gemakkelijker als ik eenmaal in Oeganda ben en ik een dagelijks gevecht ga moeten leveren om überhaupt internet te hebben!

Eergisteren hebben we hele leuke filmpjes opgenomen met tips voor tieners met Tourette. Hopelijk kan ik die wel downloaden, of in ieder geval één, als ik in Oeganda ben. Dan kunnen ze vanaf januari online! Daar heb ik echt zin in, want ik ben ervan overtuigd dat ze super leuk gaan worden. Maar verder check ik echt even drie maanden uit, wat betreft de Stichting. Ook wel eens goed voor mij: een lesje loslaten..!

Mijn weblog zal dan ook vanaf nu over genomen worden door Chris. Ik merk al een tijdje dat ik het steeds moeilijker vind worden om elke keer iets te verzinnen om over te schrijven. Daarnaast weet ik dat Chris dat wel heel goed kan en ook heel graag wil, dus ik ben dan ook heel blij dat hij de weblog over wil gaan nemen! Ik wens hem daarbij heel veel plezier en succes.

Tijdens mijn reis kun je me volgen via http://laurainoeganda.waarbenjij.nu Ik ga proberen daar zo vaak mogelijk een weblog op te zetten over mijn avonturen daar! Verder ben ik natuurlijk op Facebook te vinden en zal ik na mijn terugkomst mijn taken voor de Stichting weer oppakken! Op de blog na dan, die is in goede handen bij Chris!

Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn weblogs, al die jaren! Ik heb het altijd heel leuk gevonden om te schrijven en mocht ik nog een keer echt iets leuks te vertellen hebben, dan zal ik me vooral niet inhouden!

Liefs,

Laura


bottom of page