Actie!

Ik moest mijn vorige weblog erbij pakken om te kijken wat ik toen allemaal had geschreven, zo lang geleden voelt het alweer. Bij het schrijven van die weblog, stond ik voor een nieuw begin en ik moet zeggen, ik ben ondertussen al een heel stuk verder!

Door mijn nieuwe therapie heb ik zoveel meer energie gekregen. Ik kan nu ook ’s avonds nog dingen doen, of als ik thuiskom van school. Het draait nu niet meer allemaal om school en stage, maar ik heb nu ook de energie om andere dingen te doen, die ik al heel lang heb willen doen, of gewoon, omdat ik het leuk vind. Ik kan me niet herinneren dat dit ooit zo is geweest.

Door al die energie ben ik de afgelopen weken bezig geweest (en nog steeds) aan een nieuw project, wat er uiteindelijk voor moet zorgen dat ik nog meer tijd en energie bespaar, en ik vind het geweldig: ik ben mijn complete kamer/huis aan het reorganiseren!

Al heel mijn leven loop ik tegen sommige dingen aan, die ik nooit echt heb op kunnen lossen. Zo ben ik, als ik thuiskom van school of iets anders, gewoon te moe om echt mijn spullen op te ruimen, die ik op dat moment bij me heb. Dat resulteerde er dus in dat alles altijd op de bank belandde. Maar daar was ook niks aan te doen, want ik had simpelweg de energie gewoon niet om het dan op te ruimen. En een andere plek om het te leggen, had ik ook niet. Tot nu toe dan. Ik heb een andere salontafel gekocht, en dat is eigenlijk een grote bak (zie foto). Als ik nu thuiskom, gooi ik dus al mijn spullen niet meer op de bank, maar in de bak! Alles wat ik ‘even kwijt moet’, verdwijnt nu weer in de bak en alles wat ik even kwijt BEN, zit dus in de bak! Ideaal!

Maar dat is nog lang niet alles. Zo heb ik ook 2 planken boven mijn bed gemaakt (nou ja, ik, mijn vader dan, mijn boorpoging was niet geheel succesvol gebleken..), met al mijn kinderboeken en schoolboeken erop. Nu kan ik er daadwerkelijk bij, toen het nog in de kast stond, zag ik nooit wat ik allemaal had en waar het stond. Plus dat ik nu weer ruimte in de kast vrij heb! Die ruimte wordt sinds gisteren opgevuld met het brood en de bordjes, die altijd overal rondzwierven.

Daarnet ben ik ook raamstickers gaan halen, om op mijn vitrinekast te plakken, want die dient niet meer als vitrinekast en ik denk dat het prettiger is om niet altijd alles te zien wat erin zit.

Er moet nog heel veel gebeuren (zo heb ik bijv. nog steeds twee salontafels staan), maar stapje voor stapje begint het steeds meer ergens op te lijken. Doordat ik er zo lang over doe, voordat alles klaar is, loop ik steeds weer tegen problemen aan, die ik dan ook gelijk op kan lossen. Heel prettig! En daarbij merk ik dat ik het, voor het eerst, niet erg vind om alles in kleine stukjes te doen. Tot nu toe wilde ik projecten altijd meteen af hebben, maar nu heb ik de rust om het ook eens weg te leggen. Hoe dat komt, geen idee, misschien volwassen aan het worden (geworden?) of misschien is het ook wel gewoon de extra energie. En daarbij heb ik het nu omgedraaid: ik pas mijn omgeving aan op wat voor mij werkt, ik probeer niet meer mijn gedrag aan te passen, want dat is van te veel andere dingen afhankelijk (hoe mijn dag loopt bijv.), waardoor dat praktisch onmogelijk is.

Het grappige van het hele verhaal is wel dat ik continu aan het heen en weer rijden ben naar de IKEA (deze maand al 4x!) en die zit hier echt op bijna 12km vandaan. Kost wel wat tijd en benzine, maar het voelt toch echt beter om meteen iets te gaan kopen als ik het in m’n hoofd heb. En daarbij ben ik echt zo’n twijfelkont dat ik soms wel twee of drie keer nodig heb om zeker te weten dat ik iets wil hebben..! Maar goed, dat vind ik niet erg, ik hou van IKEA! Ze zijn zo goed in ordenen, en laat de Touretter in mij daar nou toch ook zo dol op zijn!

Iets anders waar mijn Tourette een grote invloed op heeft, is mijn twijfel tussen het beginnen met of klassiek, of modern ballet. Maar, na van beide een les te hebben gezien, was de keuze heel gemakkelijk. Ik zal je een hint geven: klassiek gaat in principe over het controleren van je spieren, modern over het loslaten ervan. En wat is spiercontrole toch ongelooflijk verslavend voor een Touretter! Controle is het toverwoord! Heerlijk vind ik het!

Verder heb ik de afgelopen weken heerlijk genoten van het zonnetje! Ook daar krijg ik super veel energie van! Mijn hele stageweek was super zonnig, waardoor ik het prima vol heb kunnen houden, ik voelde dit keer pas op vrijdag voor het eerst lichte duizelingen van vermoeidheid. Normaal is dat op woensdag al.

Aan het einde van mijn stageweek was het WK afstanden schaatsen, waar ik drie dagen vanuit thuis naar heb gekeken en op zondag ben ik er met mama en een vriendin van haar naartoe geweest. Ik had kaartjes gewonnen via Facebook, dus kon ik eindelijk eens naar een WK, dat is normaal te duur. En het was ook nog eens een hele goede dag: 1x brons, 1x zilver (bijna goud!!) en 2x goud! Waaronder Ireen een keer goud met de ploegenachtervolging, dat was echt geweldig! Twee keer het Wilhelmus gezongen, dat had ik daar nog nooit gedaan want dat doen ze niet bij de World Cups, en daar gaan we normaal heen. En nog een keer met Ireen op de foto geweest, gewoon, omdat ik er niet genoeg van krijg.

Die dag na zo’n stageweek was wel een beetje veel, zeker ook omdat Thialf zo vol was dat ik niet voluit kon ticcen (ik schiet uit met mijn armen, waardoor ik mensen kan slaan), dus ik heb de hele week nodig gehad om uit te rusten.

Ondertussen ben ik alweer hard bezig; twee tentamenweken! Vanmiddag had ik schrijftentamen (de droom van iedere Touretter..), maar daar ben ik gelukkig vanaf. En de rest komt vast ook goed!

Door het zonnetje word ik er ook aan herinnert dat de zomer eraan begint te komen en dus ook alle leuke sportevenementen waar ik altijd zo lang naar uitkijk:

Nog 67 dagen, en dan begint het EK.
Nog 116 dagen tot de Olympische Spelen.
En nog 127 dagen totdat ik, samen met een vriendin, naar Londen ga voor de Spelen!

En als bonus: komende zondag speelt PSV de bekerfinale, dus dat wordt ook erg leuk!

Dus ook na het schaatsseizoen nog erg veel leuks in het vooruitzicht! Niet alleen qua sport, maar ook bijv. het lustrum van de stichting, ik kan weer volop taarten gaan bakken de komende tijd en nog veel meer! En tussen al die leuke dingen door ook nog even naar school, dat moet ik ook niet vergeten, natuurlijk..! Maar ach, dat is ook niet zo erg!

Liefs,

Laura

P.s. Oh! En nog vergeten: ik heb het voor elkaar gekregen dat Miss USA (met meer dan 43.000 volgers over de hele wereld) een positieve Tourette-tweet heeft geretweet! Die dus iedereen kan lezen!